лангидан

[لنگيدن]

1. ба сабаби иллати модарзод ё маъюбу дардманд будани як пой дуруст роҳ рафта натавонистан, дар рафтор халал пайдо шудан

2. маҷ. пеш нарафтани коре, дар коре халал ва таваққуф рӯй додан

3. маҷ. дар коре омил набудан, кореро нағз надонистан: дар коре лангидан

◊ бо (ҳар) ду по лангидан а) ягон пешравӣ надоштани кор (-и идорае); б) ниҳоят ноӯҳдабаро будани касе; пои касе дар иҷрои коре налангидан дар иҷрои коре дудила нашудан, беҷуръатӣ накардани касе; чун шутур аз элак лангидан кори азимеро анҷом дода, дар иҷрои кори хурде оҷиз мондан; аз ӯҳдаи ҳалли масъалаи душворе баромада, дар ҳалли масъалаи ночизе дармондан